Czytając ten artykuł nauczysz się:
- odnajdować części wykroju na mapie wykrojów
- rozpoznawać oznaczenia dodatkowe, które znajdują się na szablonach
- dobierać rozmiar szablonu do swoich wymiarów
- kopiować części wykroju na papier
Często słyszymy na kursach opinię, że szycie z wykrojów to wyższy stopień wtajemniczenia. Wiele osób boi się podejść do tego tematu samodzielnie. Przerażają wielkie arkusze, plątanina linii i szlaczków, różne dziwne oznaczenia. W tym artykule krok po kroku pokażemy Ci jak przekopiować wykrój z Burdy, Ottobre, czy jakiejkolwiek innej gazety, ponieważ zasady są w każdej prawie takie same. Nie przejmuj się tym, że nie znasz języka, wykrój można bez problemu skopiować z arkusza nawet, jeśli masz holenderskie wydanie Knipp czy fińskie Ottobre.
Co będzie potrzebne:
- Żurnal, czyli gazeta z wykrojami.
- Papier do skopiowania wykroju – najlepiej przezroczysty półpergamin do kupienia w arkuszach w sklepach papierniczych. Można też użyć kalki kreślarskiej lub w ostateczności papieru śniadaniowego, niektórzy lubią też odrysowywać wykroje na grubszej folii (takiej z marketów budowlanych).
- Metr krawiecki potocznie zwany centymetrem.
- Ołówek, linijka, nożyczki do papieru.
- Aby przypiąć papier do arkusza, żeby w trakcie rysowania nic się nie przesunęło, można użyć szpilek lub przycisnąć czymś ciężkim papier. Przydać się może także taśma malarska, która łatwo odrywa się od papieru.
Zaczynamy od wyboru modelu. Na początek chcemy uszyć prostą tunikę. My wybraliśmy model 1 Autumn Mood z Ottobre 5/2013.
Podobny wykrój na tunikę czy bluzkę możesz znaleźć także w Burdzie 11/2017 model 111 (można lekko zwęzić rękawy, jeśli szyjesz tunikę z dzianiny)
Sprawdzamy jaki numer modelu ma wybrana przez nas tunika. To numer 1.
ZADANIE: Wybierz gazetę i model ubrania, który będziesz chciała uszyć (korzystając z naszej pomocy w kolejnych lekcjach kursu interaktywnego). Przekartkuj gazetę, czy widzisz w niej zestaw modeli, które są dostępne w postaci wykrojów w danym wydaniu gazety? To tutaj znajdziesz informację na temat numeru modelu, który jest unikatowy dla tego wydania czasopisma. Poszukaj w gazecie wszystkich miejsc, w których pojawia się ten numer modelu. Będzie to kolorowa część gazety wraz ze zdjęciem uszytego egzemplarza na modelce, rysunek techniczny w czarno-białej wkładce do gazety oraz opis szycia danego ubrania (również w czarno-białej wkładce).
W tej lekcji będziemy pokazywać Wam wnętrza żurnali. Pracujemy na tytułach polskich (Burda, Szycie) jak również zagranicznych, ale dostępnych w Polsce (Ottobre, Knipp, Veritas). Zauważcie, że mają one wiele części wspólnych.
W części dotyczącej opisu szycia znajdziesz wiele istotnych informacji. Po pierwsze – jakiego materiału należy użyć?
Ile potrzebujesz materiału na dany rozmiar i w jakich rozmiarach ten model występuje?
Tu znajdziesz także informację, na którym arkuszu znajduje się dany wykrój i jakim kolorem jest oznaczony.
ZADANIE: Masz już wybrany model ubrania, który uszyjesz! Zobacz, z jakich części składa się Twoja tunika. Najczęściej są to przód (jedna część), tył (2 części zszyte po środku) oraz rękawy. Czasem pojawiają się także dodatkowe elementy takie, jak obłożenie, kieszenie lub plisa przy dekolcie. Omówimy je szerzej w dalszych częściach kursu.
W części z opisem szycia wszystkie elementy są wypunktowane i oznaczone cyferkami. Tych cyferek będziemy szukać na arkuszu. Z jakich części składa się Twoja tunika? Zlokalizuj je w tabelce w sekcji z opisem szycia i przyjrzyj się im. Czy widzisz na nich jakieś dodatkowe symbole?
Za chwilę dowiesz się, co oznaczają!
Na arkuszu oprócz linii odpowiadających częściom ubrania znajdziesz także wiele innych oznaczeń, kilka z tych symboli na pewno zauważyłaś przyglądając się częściom wykroju. Są to “drogowskazy”, które ułatwią Wam prawidłowe skrojenie oraz szycie ubrań. Jest ich dużo i nie wszystkie są potrzebne na początku drogi krawieckiej. Poniżej jest zestawienie najważniejszych z nich, przygotowaliśmy je na podstawie Burdy. Podobne oznaczenia znajdują się także w innych gazetach z wykrojami.
Na tę chwilę szerzej omówimy tylko kilka z nich.
- przedłużenie szablonu: czasem zdarza się, że szyta odzież (np. sukienka) jest na tyle długa, że części modelu nie mieszczą się na arkuszu w gazecie. W takim wypadku na arkuszu znajdziesz tylko fragment części modelu i strzałki z oznaczeniem o ile przedłużyć ją podczas kopiowania na papier. Taki symbol pojawia się tylko w sytuacji, gdy przedłużenie ma być wykonane w linii prostej a cyfra przy strzałce mówi nam ile centymetrów dodać do szablonu.
- linia łączenia części szablonu: drugą możliwością zmieszczenia większych części na małym arkuszu jest podzielenie ich na dwa mniejsze fragmenty. Przykład: długi rękaw. W opisie części ma on numer 3. Na arkuszu przy części nr 3 pojawia się symbol trójkąta (Burda), co oznacza, że musisz znaleźć także część 3a, przerysować ją a następnie skleić w taki sposób, by trójkąty połączyły się ze sobą. W Ottobre zamiast trójkątów pojawia się linia ciągła wzdłuż której należy skleić części wykroju.
- numery styczne: przenieś te numery na materiał. Dzięki nim będziesz wiedziała, które punkty zszyć ze sobą w dalszej części pracy nad ubraniem. Numery takie występują w Burdzie, nie znajdziesz ich, jeśli planujesz szyć z Ottobre.
- oznakowanie wszycia rękawa: to małe kreseczki, które pojawiają się na rękawie oraz przodzie szytej sukienki lub bluzki. Przenosimy je na materiał dokładnie w miejscu, w którym pojawiły się na wykroju robiąc tzw. nacinki. Kreseczka z rękawa musi być przyszyta dokładnie na linii, która jest na przodzie ubrania – dzięki temu nie pomylisz rękawa lewego z prawym. Takie symbole znajdziesz także w innych miejscach ubrania, ułatwią Ci one prawidłowe przyszycie dodatkowych elementów (np. kieszeni).
Wrócimy do tych (i innych) oznaczeń w kolejnych lekcjach kursu interaktywnego.
W Burdzie, Knipp, Veritas i jest dodatkowo podpowiedź, jak ułożyć wycięte papierowe elementy na materiale. Nazywa się to planem układu wykroju i przyda nam się w drugiej lekcji kursu.
Wiesz już z jakich części składać się będzie Twoja tunika. Zanim przejdziesz do kopiowania szablonu musisz określić jego rozmiar. W Burdzie, Knipp, Veritas każdy rozmiar ma swój własny szlaczek którym jest zaznaczony na arkuszu. W Ottobre nie ma szlaczków są po prostu linie w danym kolorze.
ZADANIE: Ostatnią rzeczą, jaką powinnaś zrobić, zanim przejdziesz do kalkowania wykroju jest dobranie jego rozmiaru. Do uszycia prostej tuniki wystarczy nam informacja o dwóch podstawowych wymiarach:
– obwód w biuście: stań prosto (najlepiej przed lustrem) i owiń metr krawiecki wokół biustu pilnując, by centymetr był ułożony równolegle do podłogi. Ułóż go w najszerszym miejscu biustu, odczytaj i zapisz wynik pomiaru.
– obwód w biodrach: stań prosto, stopy ułóż równolegle do siebie w odstępie ok 10 cm. Owiń metr krawiecki wokół bioder na wysokości kości łonowej pilnując, by centymetr był ułożony równolegle do podłogi. Poszukaj najszerszego miejsca w biodrach przesuwając go lekko w górę i w dół. Odczytaj i zapisz wynik pomiaru.
Zajrzyj do tabeli rozmiarów i odczytaj rozmiar, który będziesz kopiowała.
Znajdź rodzaj lub kolor linii (to zależy od typu gazety, z której korzystasz), który odpowiada Twojemu rozmiarowi.
Możesz teraz wyjąć arkusze z gazety i odnaleźć właściwą dla Ciebie część. Nasza tunika jest na arkuszu A. W Ottobre arkusze są wykonane z grubszego papieru i nie niszczą się tak szybko. Knipp i Veritas mają trochę gorszy papier, ale nadal dość gruby. Najcieńsze arkusze ma Burda i tu naprawdę należy uważać, aby przez przypadek czegoś nie podrzeć.
Rozkładamy arkusz i szukamy potrzebnych nam elementów. Na pierwszy rzut oka może być trudno, ale należy po pierwsze szukać danego koloru, a po drugie numerów. Jeśli spojrzycie na brzeg arkusza to zobaczycie tam różnokolorowe liczby. Jaka jest kolejność postępowania? Omówimy to na podstawie zdjęcia poniżej (z lewej strony). Szukamy części numer 8. Wiemy już, że potrzebujemy rozmiaru 40 a linie mają być niebieskie. Na brzegu arkusza lokalizujemy cyfrę 8 i przesuwamy palec prostopadle do góry aż do chwili, kiedy napotka on drugą taką samą cyfrę w poszukiwanym kolorze. Widzisz te linie wokół naszej ósemki? To rozmiary. Wystarczy odnaleźć ten, którego potrzebujemy i przekalkować.
UWAGA przed ostateczną decyzją dotyczącą rozmiaru warto jest zmierzyć części szablonu przed jego odrysowaniem.
ZADANIE: Zanim przejdziesz do kalkowania zlokalizuj wszystkie części Twojej tuniki na szablonie. Obrysuj je palcem, aby upewnić się, że widzisz ich kształt pośród mnogości linii. Jeśłi nie czujesz się pewnie weź kolorowy zakreślacz i zaznacz nim właściwe linie, dzięki temu będziesz je lepiej widziała przez papier do kopiowania. Zlokalizuj wszystkie oznaczenia dodatkowe, pamiętaj, że powinnaś przenieść je na papier.
Zanim zaczniesz kalkować – zweryfikuj wybór rozmiaru: weź metr krawiecki i zmierz przód i tył na wysokości pachy, zsumuj pomiary i upewnij się, czy wybrany przez Ciebie rozmiar jest odpowiedni. Zdarza się, że na tym etapie decydujemy się na wybór mniejszego rozmiaru niż planowaliśmy w pierwszej chwili.
Jeśli już znalazłaś elementy, przypnij papier i zacznij odrysowywanie. Należy pamiętać, żeby przekopiować wszystkie oznaczenia które są zaznaczone na elementach wykroju – czyli punkty styczne np na rękawie i przodzie tuniki, strzałki pokazujące kierunek ułożenia wykroju na materiale, oznaczenia kieszeni, podłożenia itp.
Gotowe!
Kolejne wskazówki pojawiać się będą w wydarzeniu [ klik ] dotyczącym lekcji drugiej, dotyczącej korekty szablonu i krojenia 🙂
